Ik ben een sukkel voor alles wat met front-end functietitels te maken heeft.
CSS is geëvolueerd en we zijn voorbij het punt waarop iedereen het gewoon als bijzaak kan doen. We kunnen het allemaal leren en er geweldige dingen mee bouwen, maar het verstandig en correct gebruiken in een grootschalige context is geen gemakkelijke taak meer. Het verdient mensen wiens werk het is om zich op dat deel van de code te concentreren.
Anselm reageert gedeeltelijk op Sacha Greif’s “Is er nu te veel CSS?” en het algemene gevoel dat CSS een veel hogere toegangsdrempel heeft voor degenen die het vandaag leren dan bijvoorbeeld in de CSS3-dagen. Destijds was er een super direct pad om de magie van CSS te zien. Rachel Andreas vat dat magische gevoel perfect samen in een vooruitziende post uit 2019:
Er is iets opmerkelijks aan het feit dat ik, met alles wat we in de afgelopen 20 jaar hebben gemaakt, nog steeds een complete beginner kan leren om in één dag een eenvoudige webpagina met HTML en CSS te bouwen. […] We hebben alleen een teksteditor en een paar uur nodig. Dit is hoe we dingen laten verschijnen op een webpagina.
Dat is het echte toegangspunt hier […]
— “HTML, CSS en onze verdwijnende toegangspunten tot de industrie”
Rachel spreekt over de abstractie van frameworks bovenop vanilla CSS (en HTML), maar je kunt net zo goed grote, glanzende en vrij nieuwe functies erop zetten, zoals CSS-raster, flexbox, containerquery’s, trapsgewijze lagen, aangepaste eigenschappen en relationele pseudo-klassen, om er maar een paar te noemen. Niet dat dat abstracties zijn natuurlijk. Er valt op dit moment gewoon veel te leren, of je nu 20 dagen of 20 jaar CSS schrijft.
Maar terug naar de post van Anselm. Moeten we CSS beschouwen als meer dan alleen maar stylingdingen? Ik maak vaak grapjes dat het mijn taak is om websites met verf te smeren om ze mooi te maken. Maar eerlijk gezegd weet ik dat het veel meer is dan dat. We weten allemaal dat het meer is dan dat.
Misschien is CSS een branche op zich. Denk aan alle mogelijke overwegingen die door je hoofd moeten gaan bij het schrijven van CSS-regels. Heck, Ahmad Shadeed onlangs deelde alle dingen die zijn hersenen verwerken gewoon om een Hero-component te stylen. CSS raakt zo veel van de algehele gebruikerservaring – reactievermogen, toegankelijkheid, prestaties, cross-browser, enz. – dat het duidelijk veel verder gaat dan “verf op websites slaan”. Zoveel verder dan dat elk van die dingen iemands fulltime optreden kan zijn, afhankelijk van het project.
Dus ja, CSS heeft een punt bereikt waarop ik me kan voorstellen dat ik “CSS Engineer” op een jobboard zou zien. Zoals Anselmus zei: “[CSS] verdient mensen wiens werk het is om zich te concentreren op dat deel van de code.” Zo bezien is het niet zo moeilijk voor te stellen dat front-end development als geheel evolueert naar specialisatiegebieden, net als vele andere branches.
